BLOG  ENTRY.5. What is Most Difficult at Work

                   Ano nga ba ang mahirap na gawain sa Children’s DIevelopment Intervention Center?

                   Para sa akin mahirap mag alaga ng babta kasi sa tutuusin naman hindi talga madali mag alaga ng bata lalo ng kung marami sila diba? Yung tipong mahirap silang pasunirin kasi malilikot sila yung hindi mo alam kung ano yung gusto nila at kung pano sila papasunurin ang hirap diba. Kasi hindi mo sila sobrang kilala hindi mo alam kung ano ang gusto nila o ang ayaw nila. Nahirapan talaga ako yung makakasalamuha ka sa mga bata na may kapansanan kasi hindi ako sanay pero mahilig ako sa mga bata. Ngunit noong nag bantay na kami sa mga bata masaya sya pero sobrang nakakapagod kasi minsan kaylangan mo talga silang pigilan kung paano mo papatigilin ang pag iiyak nila. Naranasan ko din na ganutan ako ng isang bata dahil pinipigilan ko siya sa gusto niya na umalis. Mahirap din pag kasyahin ang oras na nakalaan para sayo para turuan ng tamang asal ang mga bata yung pag papalit ng mga damit nila tamang pag kain nila pero kahit ganon nakakagaan ng loob dahil mabait din naman sila pero hindi talaga mawawala yung oras na sobra silang malilikot. Mahirap din na pasunudin sila dahil minsan humahabol sila sa mga magulang nila kaya talaga dapat namin silang pigilan kahit umiiyak sila. Talagang nahirapan ako noong isang araw na lumabas kami kasama ang mga bata pupunta kami sa isang department store para bumili ng mga rekado o materyales na kasama sa aktibidades na gagawin nila may nakaasign sa amin na bata kung sino ang aming babantayan. Napatapat sa akin ang isang batang napakakulit at talagang tinutok ko ang aking oras sa kanya. Nahirapan ako dahil pinahabol habol niya ako sobrang kulit nya talagang dapat nakatutok yung mata mo sa kanya. Kahit na sinasaway mo siya patuloy tuloy parin siya sa pag takbo at doon nahirapan akong pasunudin siya. Pero kahit ganon maligtas parin kaming nakadating muli sa CDIC kaya nag papasalamat sa Panginoon.

                

  Mahirap din na pasunudin sila dahil minsan humahabol sila sa mga magulang nila kaya talaga dapat namin silang pigilan kahit umiiyak sila. Talagang nahirapan ako noong isang araw na lumabas kami kasama ang mga bata pupunta kami sa isang department store para bumili ng mga rekado o materyales na kasama sa aktibidades na gagawin nila may nakaasign sa amin na bata kung sino ang aming babantayan. Napatapat sa akin ang isang batang napakakulit at talagang tinutok ko ang aking oras sa kanya. Nahirapan ako dahil pinahabol habol niya ako sobrang kulit nya talagang dapat nakatutok yung mata mo sa kanya. Kahit na sinasaway mo siya patuloy tuloy parin siya sa pag takbo at doon nahirapan akong pasunudin siya. Pero kahit ganon maligtas parin kaming nakadating muli sa CDIC kaya nag papasalamt akosa Panginoon. Medyo nahirapan din kamin sa pag likinis ng CDIC kasi dapat wala talagang gabok na matitira kaylangan punasan ang buong pinag aaralan ng mga bata bawat loob at labas,sa taas at sa baba. Kaylangan punasan at walisin ng ayos. Kaya nakakapagod talaga ang trabaho sa CDIC hindi pewdeng pa easy easy lang kaylangan nakatutok ka talaga. Kaya sobrang nakakapagod talaga.